Τελευταία δύση του 2012, πρώτη ανατολή του 2013 στη Λευκάδα

Αποχαιρετώντας το 2012, καλωσορίζοντας το 2013. Δείτε ένα συλλεκτικό βίντεο.
31 Δεκεμβρίου 2012.
Σε υψόμετρο 1.012 μέτρων στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία η Λευκάδα απλώνεται μπροστά στα μάτια σου. Κι από κει αγναντεύεις τα χωριά, τα βουνά, τη θάλασσα κι ακόμα πιο πέρα. Κι από κει μπορείς να ακολουθήσεις την πορεία του ήλιου από την ανατολή μέχρι τη δύση του. Να δεις τα χρώματα που αλλάζουν, να αφουγκραστείς την απόλυτη ησυχία, να μυρίσεις τα αρώματα της φύσης, να ρουφήξεις τον υπέροχο τόπο που ζούμε σπιθαμή προς σπιθαμή. Ένας παρατηρητής που αποσπάται μόνο από το γρήγορο φτερούγισμα των πουλιών και το μακρινό ήχο που παράγουν οι δραστηριότητες των χωρικών.
Συννεφιασμένο ηλιοβασίλεμα. Όπως οι αναμνήσεις του χρόνου που έφυγε. Σύννεφα σκεπάζουν τον ήλιο που τρέχει να φωτίσει άλλους τόπους κι άλλους ανθρώπους.
Απαλές χρωματιστές αποχρώσεις γλυκαίνουν το έτος που έφυγε, όσα ζήσαμε, όσα νιώσαμε, τα όμορφα, τα άσχημα, τα σημαντικά κι αδιάφορα των 366 ημερών που πέρασαν μέχρι να τα καλύψει το σκοτάδι και να κλειστούν στο χρονοντούλαπο.
1 Ιανουαρίου 2013.
Πάνω από το Περιγιάλι, στην περιοχή του Φαγιά ανοίγεται μπροστά σου το Περιγιάλι, το Νυδρί, το Βλυχό, η θάλασσα και τα Πριγκιπονήσια, το Μεγανήσι, η Ακαρνανία. Ένα υπέροχο, μοναδικό τοπίο. Το ομορφότερο «κάδρο» της ζωής μου, ριζωμένο βαθιά, η πρώτη όμορφη εικόνα που αντίκρισαν τα μάτια μου.
Οι μηχανές των καϊκιών που ανοίγονται στη θάλασσα προμηνύουν τη μέρα που έρχεται και τα πρώτα βαθιά χρώματα της ανατολής προαναγγέλλουν τον ήλιο που θα λάμψει ξανά. Τα σύννεφα καλύπτουν τον ήλιο, όπως οι φόβοι θολώνουν τα όνειρά μας. Μα το φως θα νικήσει το σκοτάδι, τα σύννεφα θα διαλυθούν και ο ήλιος θα λάμψει εκθαμβωτικός.
Η καμπάνα σήμανε την πρωτοχρονιά σε όλο τον κάμπο. Η πλάση φωτίστηκε, ομόρφυνε και ζεστάθηκε. Η θάλασσα έγινε χρυσή και λαμπίρισαν τα νερά της. Και η ανατολή κουβάλησε μαζί της τις ελπίδες, τα όνειρα, το καινούργιο που όλοι έχουμε ανάγκη. Μια νέα αρχή υπόσχεται το 2013, ο χρόνος που ήρθε, η καινούργια ημέρα. Υποσχέσεις που δε θα νικηθούν από τους φόβους στα μεγάλα και μικρά της ζωής.
Ειρήνη Βονιτσάνου
Υ.Γ.: Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Νίκο Καββαδά που έδωσε πνοή στις εικόνες.